विचार गर्नुहोस् अनि बोल्नुहोस्

एक जना किसानले आफ्नो छिमेकीको निन्दा ग¥यो । आफ्नो गल्ती महसुस भएपछि उ पश्चाताप गर्नका लागि र आफुले गरेको गल्तीको माफी माग्न एउटा सन्त महात्मा सामु पुग्यो । सन्त महात्माले उसलाई प्वाँखले भरिएको एउटा झोला दिएर भने कि यी सबै प्वाँखहरु शहरकोबीचमा छरी देऊ ।

किसानले त्यही ग¥यो । फेरी उनी महात्माले उसलाई त्यही झोलामा सबै प्वाँखहरु फिर्ता ल्याऊन भने । किसानले त्यसो गर्ने धेरै प्रयास ग¥यो, तर सबै प्वाँखहरु हावाले उड़ाई सकेको थियो । जब किसान खाली झोला लिएर फर्कियो, महात्माले उसलाई भने कि यही कुरा हाम्रो जीवनमा पनि लागू हुन्छ ।

तिमीले सजिलैसँग मुखबाट प्वाक्क बोली त हाल्यौ तर ती बोलेका कुराहरु फिर्ता लिन सक्दैनौ । त्यसकारण, शब्दहरूको छनौटमा धेरै सावधानी अपनाउनु पर्ने हुन्छ । जो मनमा आयो त्यो बोली सक्यो भने, पछि उसले आफूले नचाहेको कुरा सुन्नु पर्ने हुन्छ ।

व्यवहारमा चलाख (Smart) हुनुहोस् । व्यवहारमा चलाख हुनुको अर्थ यो हो कि हामी आफ्ना शब्दहरू विवेकी र बुद्धिमानीपूर्वक छनौट गरौं । व्यवहारिक कौशल बिना प्रतिभाले पनि सधैं काम गर्न सक्दैन ।

शब्दहरूले गर्दा हाम्रो दृष्टिकोण झल्किने गर्दछ । शब्दले हाम्रो भावनाहरुलाई चोट पु¥याउन सक्छन र हाम्रो सम्बन्धहरुलाई तोड्न पनि सक्छन । प्रकृतिको प्रकोपले मानिसहरूलाई त्यति चोट पु¥याउँदैन जति गाली गरिएका शब्दहरू वा कठोर ढंगले बोलेका शब्दहरूले पु¥याउँछ ।

त्यसैले सधैं सोचविचार गरी बोल्नुहोस्, बोलेर पछि सोच्ने काम न गर्नुहोस् । बुद्धिमानीमा र मूर्खतामा यही फरक हुन्छ । आवश्यक भन्दा बढी बोल्नुको मतलब यो होइन कि तपाईं कुरा गर्नमा सिपालु हुनुहुन्छ ।

मूर्ख व्यक्तिले अनियमित बोल्छ र एक बुद्धिमानले सोचविचार गरेर मात्र भन्छ । तीता शब्दहरुले क्षतिपूर्ति नगर्न सक्ने हानि निम्त्याउन सक्छन । धेरै पटक देखिएको छ कि आमाबाबुले बच्चाहरूसँग कुराकानी गर्ने तरिकाले तिनीहरूको भविष्यलाई आकार दिन्छ ।

त्यसैले, कम बोल्नुहोस्, बढी भन्नुहोस् (talk less, say more.)